ทฤษฎีต้นไม้จริยธรรมสำหรับคนไทย
เรียบเรียงโดย
วชิรวัชร งามละม่อม
Wachirawachr Ngamlamom
ทฤษฎีต้นไม้จริยธรรม
แสดงถึงสาเหตุของพฤติกรรมของคนดี และพฤติกรรมของคนเก่งว่า
พฤติกรรมเหล่านี้มีสาเหตุทางจิตใจที่ติดตัวผู้กระทำโดยตลอด
และสาเหตุทางจิตใจที่เกิดและเปลี่ยนแปลงไปตามสถานการณ์นั้นมีอะไรบ้าง
ทฤษฎีนี้สร้างจากผลการวิจัยที่เปรียบเทียบลักษณะทางจิตใจของผู้ที่มีพฤติกรรมอย่างหนึ่ง
ในปริมาณที่แตกต่างกัน ทั้งๆ ที่ผู้กระทำเหล่านี้
อยู่ในสถานการณ์เดียวกันหรือคล้ายคลึงกัน โดยการศึกษาวิจัยคนไทยอายุ 6-60 ปี จำนวนครึ่งหมื่น
ซึ่งเป็นผลจากการวิจัยในประเทศไทยหลายสิบเรื่องภายในระยะ 25
ปีมานี้ (ดวงเดือน พันธุมนาวิน, 2531)
ทฤษฎีต้นไม้จริยธรรม
อยู่ในรูปของต้นไม้ใหญ่ มี 3 ส่วน คือ ส่วนที่เป็นดอกและผลของต้นไม้ ส่วนลำต้น และส่วนที่เป็นราก
ในส่วนแรก คือ ดอกและผลไม้บนต้น แสดงถึงพฤติกรรมที่น่าปรารถนาในปริมาณมาก
และพฤติกรรมที่ไม่น่าปรารถนาในปริมาณน้อย เช่น พฤติกรรมซื่อสัตย์
พฤติกรรมอาสาพัฒนาชนบท พฤติกรรมการทำงานอย่างขยันขันแข็ง
ตลอดจนพฤติกรรมสุขภาพและอื่นๆ ที่รวมเข้าเป็นพฤติกรรมของพลเมืองดี
พฤติกรรมของคนดีและคนเก่งนี้ มีสาเหตุอยู่ 2 กลุ่ม
สาเหตุกลุ่มแรกอยู่ที่ลำต้นของต้นไม้นี้ ประกอบด้วยจิตลักษณะ 5 ประการ คือ (1) ลักษณะมุ่งอนาคตและการควบคุมตนเอง (2)
ความเชื่ออำนาจในตน (3) แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ (4)
เหตุผลเชิงจริยธรรม (5) ทัศนคติ คุณธรรมและค่านิยมที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมนั้นหรือสถานการณ์นั้น
ส่วนสาเหตุกลุ่มที่สองอยู่ที่รากของต้นไม้นี้ อันประกอบด้วยลักษณะอีก 3 ประการที่เป็นพื้นฐานทางจิตของบุคคล คือ (1) สติปัญญาหรือความเฉลียวฉลาด
(2) สุขภาพจิต และ
(3) การมีประสบการณ์ทางสังคม จิตลักษณะหลายด้านที่ลำต้นของต้นไม้นี้ด้วย ฉะนั้น จิตลักษณะสามประการที่รากของต้นไม้จึงเป็นสาเหตุของกสาเหตุของพฤติกรรมของคนดี และพฤติกรรมของคนเก่งนั่นเอง ทฤษฎีต้นไม้จริยธรรมจึงกำหนดจิตลักษณะ 8 ประการ ที่จำเป็นต่อการเกิดและการคงอยู่ ของพฤติกรรมที่น่าปรารถนาต่างๆ ของคนไทย
(3) การมีประสบการณ์ทางสังคม จิตลักษณะหลายด้านที่ลำต้นของต้นไม้นี้ด้วย ฉะนั้น จิตลักษณะสามประการที่รากของต้นไม้จึงเป็นสาเหตุของกสาเหตุของพฤติกรรมของคนดี และพฤติกรรมของคนเก่งนั่นเอง ทฤษฎีต้นไม้จริยธรรมจึงกำหนดจิตลักษณะ 8 ประการ ที่จำเป็นต่อการเกิดและการคงอยู่ ของพฤติกรรมที่น่าปรารถนาต่างๆ ของคนไทย
จากทฤษฎีต้นไม้จริยธรรม
เมื่อนำมาใช้ให้เข้าใจพฤติกรรมสุขภาพ
จึงกล่าวได้ว่าพฤติกรรมสุขภาพทางด้านที่น่าปรารถนา จะเดมาก
และทางด้านที่ไม่น่าปรารถนาจะเกิดน้อยในบุคคลที่มีลักษณะดังต่อไปนี้ คือ (1) เป็นผู้ที่สามารถคาดการณ์ได้
ว่าอะไรจะเกิดกับตนในอนาคต เช่น มีสุขภาพดีหรือเสื่อม สามารถที่จอดได้รอได้
และกระทำการที่จะก่อให้เกิดผลดีแต่ตนในวันข้างหน้า (2) มีความเชื่ออำนาจในตนว่า
การกระทำที่เหมาสมของตนจะก่อให้เกิดผลดีต่อตนและการกระทำที่ไม่เหมาะสมจะก่อให้เกิดผลเสียต่อตนได้
และการมีสุขภาพดีในวันหน้าขึ้นอยู่กับการดูแลตนเองในวันนี้ (3) มีความมุมานะบากบั่นฝ่าฟันอุปสรรค กระทำการต่างๆ ตามที่ตั้งใจไว้
จนเป็นผลสำเร็จทั้งเป้าหมาย่อยๆ และเป้าหมายใหญ่ (4) มีความสุขุมรอบคอบเป็นตัวของตัวเอง
หรือรู้จักเลียนแบบแต่สิ่งที่มีประโยชน์ต่อตนเอง (5) เห็นความสำคัญของการมีชีวิตอยู่อย่างมีสุขภาพดี
ไม่เจ็บป่วย
และมีทัศนคติที่ดีต่อพฤติกรรมสุขภาพที่จะช่วยเสริมสร้างสุขภาพอนามัยของตนเองและผู้อื่น
นอกจาก นั้นยังต้องเป็นผู้มีความรู้เกี่ยวกับปัญหาสุขภาพ การเกิดโรคใหม่ๆ
และวิธีการป้องกันโรค ซึ่งจะเกิดได้ด้วยการมีสติปัญญาเฉลียวฉลาด
และมีประสบการณ์ทางสังคมมากพอสมควร นอกจากนั้นการเป็นผู้มีสุขภาพจิตที่ดีนั้น
มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการเจริญเติบโตของจิตลักษณะ 5
ประการที่สำคัญของตนไม้นี้
และสุขภาพจิตที่ดียังเป็นเสมือนเครื่องเชื่อมโยงให้จิตลักษณะทั้ง 7 ประการ ส่งผลผลักดันและกระตุ้นให้บุคคลแสงดพฤตกรรม
ที่สอดคล้องกับความเจริญทางจิตใจของตนด้วย
หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือผู้ที่รู้เรื่องสุขภาพ รู้วิธีการรักษาสุขภาพ
อยากเป็นผู้ที่มีสุขภาพดีในอนาคต เชื่อว่าตนเองทำได้
ก็อาจจะไม่ทำพฤติกรรมสุขภาพที่เหมาะสม เมื่อเกิดความทุกข์ความเศร้าเสียใจ ความวิตกกลัดกลุ้ม
(สุขภาพจิตเสีย) กลับดื่มเหล้าจนเมามาย ทรมานตนเอง ไม่พักผ่อน หลับนอน
หรือไม่ยอมรับประทานอาหารที่มีประโยชน์ เป็นต้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น